User Tag List

Pagina 2 di 2 PrimaPrima 12
Risultati da 11 a 13 di 13
  1. #11
    Moderatore Cattolico
    Data Registrazione
    06 Jun 2009
    Messaggi
    13,067
     Likes dati
    3,168
     Like avuti
    2,622
    Mentioned
    546 Post(s)
    Tagged
    3 Thread(s)

    Predefinito Re: LA TEOLOGIA DELLA RESTAURAZIONE nei Santi, Dottori della Chiesa e nelle Profezie

    i È il noto termine paolino, cfr. Gal. IV, 4: “plenitudo temporis”; Ef. I, 10: “in dispensatione plenitudinis temporum”.

    ii S. Alfonso Maria de’ Liguori, Dissertazioni teologico-morali appartenenti alla vita eterna, in Opere dogmatiche, Torino, Marietti, 1872, pp. 1026-1037.

    iii S. Alfonso Maria de’ Liguori, Dissertazioni teologico-morali…, p. 1032-1033.

    iv Sant’Agostino, La Genesi difesa contro i Manichei, in 0pere. La Genesi, I, testo latino dell’edizione maurina confrontato con il Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Introduzioni generali di A. Di Giovanni e A. Penna, introduzioni particolari traduzioni, note e indici di L. Carrozzi, Roma, Città Nuova editrice, 1988, vol. IX/1, pp. 107-117.

    v S. Agostino, La Città di Dio, Introduzione, traduzione, note e appendici di Luigi Alici, Milano, Rusconi, 1984, XVI, 43, 3, p. 806; XXII, 30, p. 1193.

    viSant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 107.

    vii Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 107.

    viii Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 107.

    ix Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 109.

    x Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 109.

    xi Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 111.

    xii Sant’Agostino, La Genesi difesa…, p. 113.

    xiii Cfr. V. Mathieu, Storia della filosofia, I vol., Brescia, La Scuola, 1966, pp. 228-229.

    xiv Cfr. A. Dempf, Sacrum Imperium. La filosofia della storia e dello Stato nel Medioevo e nella rinascenza politica, Firenze, Casa Editrice Le Lettere, 1988, pp. 52-54.

    xv A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 52-54.

    xvi A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 171-180.

    xvii A. Dempf, Sacrum Imperium…, p. 171.

    xviii Per quel che riguarda la storia di tale sistema esegetico cfr. A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 166-208.

    xix A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 209- 224.

    xx Sui rapporti tra gli Spirituali e la dottrina di Gioacchino da Fiore cfr. A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 243-259.

    xxi A. Ghinato, Spirituali, in Enciclopedia Cattolica, Roma-Firenze, Sansoni, 1951, vol. XI, col. 1151.

    xxii A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 245-249. L’opera principale è l’Introductorius in Evangelium aeternum del 1255 ca.

    xxiii A. Dempf, Sacrum Imperium…, pp. 248-249.

    xxiv A. Dempf, Sacrum Imperium…, p. 233.

    xxv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron sive Illuminationes Ecclesiae, in Opere di San Bonaventura, Sermoni Teologici /1, vol. VI/1, Roma, Città Nuova Editrice, 1994, traduzione di P. Maranesi, Introduzione, revisione e note a cura di B. De Armellada, Indici di J. Guy Bougerd.

    xxvi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 251-253.

    xxvii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 253.

    xxviii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 253.

    xxix Il bue simboleggia il senso morale o tropologico, che indica ciò che bisogna fare, cui si riferiscono: l’azione della grazia, la vita spirituale sia essa attiva o contemplativa; la cattedra spirituale ossia l’autorità magisteriale o disciplinare; infine la battaglia spirituale contro il demonio, il mondo e la carne Il senso anagogico, rappresentato dall’aquila, svela ciò che bisogna aspettare e riguarda le cose superne, e cioè principalmente la Trinità di Dio, la Sapienza eterna, come causa esemplare di tutte le cose, il mondo angelico e la Chiesa trionfante. SanBonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 249, 253.

    xxx San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 267-271.

    xxxi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 271-273.

    xxxii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 273-275.

    xxxiii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 275.

    xxxiv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 273-275. l’anticristo è prefigurato in 12 figure sacramentali principali, che si ricavano per diametrum da quelle cristologiche, cui San Bonaventura dedicata parte della XV collazione Secondo il Dottore Serafico nel mistero della Creazione, Lamech, che introdusse per primo la bigamia, figura l’impurità dell’Anticristo; nel mistero della punizione del diluvio, Nemrod, che tentò di costruire la torre di Babele, ne indica l’estrema superbia; in quello della vocazione dei Patriarchi, Dan la sua frode. Balaam, che fu idolatra e diede un pessimo consiglio, nel mistero della consegna della Legge, allude alla sua idolatria; in quello dell’umiliazione dei nemici è raffigurato in Achan, che s’impadronì ingiustamente del bottino di guerra, indicando la sua avarizia; in quello della costituzione dei Giudici è crudele come Abimelech che uccise 70 fratelli migliori di lui. Nel mistero dell’unzione dei re è raffigurato in Golia, che esteriormente magnifico, bestemmiava Dio; nel mistero della rivelazione profetica sua figura è il Re sfrontato di Daniele VIII, 23, che indica la sua astuzia. In quello della restaurazione del regno, Antioco che volle distruggere ogni legge raffigura l’odio dell’Anticristo verso la legge evangelica e i cristiani. Nel mistero della redenzione degli uomini è nella malignità di Giuda Iscariote; in quello della diffusione dei carismi in Simon Mago, che ne indica l’estrema menzogna; nel 12° ed ultimo, l’apertura delle Scritture, è indicato nella Bestia abissale dell’Apocalisse, esperta in ogni genere di malvagità. San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 276-281.

    xxxv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 280-281.

    xxxvi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 280-281.

    xxxvii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 282-283.

    xxxviii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 285.

    xxxix S. Gregorio Magno, In Evang., I, homil. 19, n. 1, in PL 76, coll. 1154-1155.

    xl San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 285.

    xli San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 285.

    xlii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 285.

    xliii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 285.

    xliv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 287.

    xlv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 287.

    xlvi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 289.

    xlvii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 291.

    xlviii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 291.

    xlix San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 295.

    l San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 301.

    li San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 303.

    lii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 299.

    liii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 299.

    liv Cfr. IV libro dei Re, XIX, 35.

    lv Cfr. Iv libro dei Re, XX, 1-11.

    lvi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 307.

    lvii Apocalisse, XVII, 8.

    lviii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 301.

    lix San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 306: “Hoc autem tempus est geminum”.

    lx Ap. VII, 2-3.

    lxi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 307-309.

    lxii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 306.

    lxiii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 309.

    lxiv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 8, n. 3.

    lxv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 300-301, n. 12: “Sic erit tempus pacis in fine. Quando enim Antichristus post maximam Ecclesiae ruinam occidetur a Michaele post illam summam Antichristi tribulationem, veniet tempus ante diem Iudicii tantae pacis et tranquillitatis quale non fuit ab initio mundi, et invenientur homines tantae sanctitatis sicut fuit tempore Apostolorum […] Quando autem post illud tempus veniet iudicium, omnino incertum est. […] Ideo tempus dicitur Christi adventus in Spiritu allegorice loquendo.

    lxvi Cfr. infra come anche il Ven. Holzhauser abbia interpretato questo passo di Apocalisse, X come rivelazione profetica della restaurazione prossima della Chiesa.

    lxvii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 301.

    lxviii Ezechiele, XL-XLVIII.

    lxix Cfr. Apocalisse, XXI, 2 e Galati, IV, 26.

    lxx San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 309.

    lxxi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 401.

    lxxii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 408.

    lxxiii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 409-411.

    lxxiv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 410.

    lxxv San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 410.

    lxxvi San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 411.

    lxxvii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 411.

    lxxviii San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, pp. 411-413.

    lxxix San Bonaventura, Collationes in Hexaëmeron…, p. 307.

    lxxx Raimondo da Capua, S. Caterina da Siena. Vita scritta dal beato Raimondo da Capua confessore della santa tradotta dal P. G. Tinagli O.P., Siena, Cantagalli, 1978, p. 298. Cfr. Vita S. Catharinae senensis auctore Fr. Raimundo Capuano, Ordinis Praedicatorum Magistro generali, ipsius Sanctae confessario ex editione Coloniensi collata cum ms, in Acta Sanctorum, Aprilis collecta, digesta, illustrata a Godifrido Henscenio et Daniele Papebrochio e Societate Iesu, tomus III quo ultimi IX dies continentur, Antverpiae apud Michaelem Cnobarum anno MDCLXXV, col. 924.

    lxxxi S. Vincenzo Ferreri, Trattato della vita spirituale, traduzione del P. S.G. Nivoli O.P., Torino, S.E.I., 1931, pp. 116-118.

    lxxxii Victor, La profezia nei secoli, vol. III, Il Gran Monarca, Roma, 1974, p. 48.

    lxxxiii Victor, La profezia nei secoli…, p. 51, lettera del 25 aprile 1485.

    lxxxiv Victor, La profezia nei secoli…, pp. 51-52.

    lxxxv Victor, La profezia nei secoli…, p. 52.

    lxxxvi Victor, La profezia nei secoli…, p. 53. Lettera del 13 gennaio 1489.

    lxxxvii Victor, La profezia nei secoli…, p. 50. Lettera del 25 marzo 1485.

    lxxxviii Victor, La profezia nei secoli…, p. 57.

    lxxxix Victor, La profezia nei secoli…, p. 57. Lettera del 7 marzo 1495.

    xc Victor, La profezia nei secoli…, pp. 54-55. Lettera del 25 marzo 1490.

    xci Victor, La profezia nei secoli…, pp. 55-56. Lettera del 7 marzo 1495.

    xcii Victor, La profezia nei secoli…, p. 56.

    xciii Victor, La profezia nei secoli…, pp. 57-58. Lettera del 13 agosto 1496.

    xciv Venerabilis Servi Dei Bartholomaei Holzhauser, Instituti clericorum juxta Ss. Canones in Germania restauratoris, Interpretatio in Apocalypsin, Vindobonae, Typis Congregationis Mechitharisticae, 1850.

    xcvF. Vigouroux, Dictionnaire de la Bible, Paris, Letouzey et Ané, 1903, t. III, col. 735 (voce Holzhauser); t. I, col. 751 (voce Apocalypse). Cfr. P. M. M. Sales O.P., P.G. Girotti O.P., La Sacra Bibbia commentata. Nuovo Testamento. Le lettere degli Apostoli - L’Apocalisse, testo latino della Volgata e versione italiana di Mons. A. Martini riveduta e corretta, Torino, L.I.C.E.-Marietti, II, p. 615.

    xcviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. IX: “in oratione perseverans dies integros, cibi et potus expers […] ab omni humano consortio separatus”. Il commento giunge soltanto al XIV capitolo del sacro testo.

    xcviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 158. “…contra christianitatem et religionem Cath.[olicam] damnosissima pax…”

    xcviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 170. “…piissimus et fortissimus Imperator Ferdinandus II, volens semel consulere saluti miserarum animarum errantium, cunctis viribus nitebatur reformare regnum in fide semotis magistellis tenebrarum per Imperium Romanum, et impeditus fuit, novissimeque res catholicorum per nuperam compositionem pacis in pejus ac deterius lapsa est.” Cfr. anche pp. 179, 182 e 185.

    xcixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 21-22. “Istis Septem statibus congruunt septem dies Domini, in quibus operatus est, item septem mundi aetates, et septem spiritus Domini missi in die Pentecostes super omnem carnem; sicut enim Dominus Deus decursum omnium generationum ac rerum naturalium septem diebus, et septem aetatibus comprehendit, ita regenerationem in septem Ecclesiae statibus consummabit, in quorum singulis diversa gratiarum genera ad ostendendas divitias gloriae suae potissimum effundet et florere faciet […] Unde etiam fit, ut, quamvis una sit Ecclesia Christi, tamen in septem statibus distinguatur propter magnalia, quae diversis temporibus usque ad consummationem saeculi ex divina permissione contingent in ea. Porro solet quilibet status sequens ante cessationem prioris inchoari, et dum prior paulatim decrescit, status alter sucrescit, successive invalescit…” La traduzione di tutti i brani citati dall’Interpretatio dell’Holzhauser è dell’autore dell’articolo.

    cB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 22-23.

    ciB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 25.

    ciiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 33. “Hoc firmamentum praefigurat firmamentum, hoc est, fortitudinem martyrum, quia Dominus eos posuit in medio aquarum omnium tribulationum…

    ciiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 32-33, 37.

    civB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 38-39.

    cv “… in quarto statu erat fides catholica, unanimis et valde perfecta per totum quoddammodo mundum diffusa, Ecclesiaque non habuit haeresin ultra 200 annos usque ad Berengarium, qui sub Henrico III Imperatore in Gallia surrexit anno 1048 docens corpus et sanguinem Christi non esse in SS. Eucharistia”. B. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 45.

    cviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 43. “Quartus Ecclesiae Status incipiens a Carolo Magno et Leone III summo Pontifice usque ad Carolum V et Leonem X duravit, in quo floruerunt multi Sanctissimi Reges, Imperatores et viri ecclesiastici doctrina et Sanctitate clarissimi, nullaque haeresis surrexit ultra 200 annos. Proinde merito hic status vocatur pacificus et illuminativus…” Cfr. Apocalisse, II, 18-29, in riferimento alla Chiesa di Tiatira..

    cviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 44. “…prudentissimos et Sanctissimos Reges, Imperatores, Principes et viros ecclesiasticos vita et Sanctitate eximios…”.

    cviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 44. “Devictis enim tyrannis gentilium, et oppressis haereticorum tenebris, quievit Ecclesia in cognitione perfecta veritatis fidei catholicae stabilita fortissime et munita Principum et Regum potentia.

    cixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 48-49.

    cxB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 53. “Quintus Ecclesiae Status incepit sub Carolo V Imperatore et Leone X S. Pontifice circa annum circiter 1520. Durabit usque ad Pontificem Sanctum et Monarcham illum fortem, qui venturus est nostro saeculo et vocabitur ‘auxilium Dei’, hoc est restituens universa. Hic status est Status afflictionis, desolationis, humiliationis, et paupertatis Ecclesiae, meritoque vocatur Status purgativus, in quo Christus Dominus ventilavit et ventilabit adhuc triticum suum per immania bella, seditiones, famem et pestem, et mala alia horribilia.”

    cxiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 53-54. “Hic status Ecclesiae quintus est status afflictionis, status occisionis, status defectionis, et omnium calamitatum plenus, et relinquentur pauci super terram a gladio, fame, et peste; pugnabit regnum contra regnum; et alia in semetipsis divisa desolabuntur, evertentur principatus et monarchiae, et depauperabuntur quasi omnes, eritque desolatio maxima super terram; quae partim jam impleta sunt, et adhuc implebuntur.”

    cxiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 55.

    cxiiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 69. “Sextus Ecclesiae status initium suum sumet a Monarcha illo forti et Pontifice sancto, et durabit usque ad Nativitatem Antichristi. Hic status erit consolativus, in quo Deus consolabitur Ecclesiam suam Sanctam super afflictione et tribulationibus maximis, quas in quinto statu fuit perpessa. Reducentur enim omnes gentes ad fidei catholicae et orthodoxae unitatem, et florebit maxime status clericalis, et sacerdotium, et homines omni sollicitudine requirent Regnum Dei, et justitiam ejus. Deus enim dabit ipsis pastores suos bonos, unde etiam vivent homines in pace, quivis sub vite sua et in agro suo, quia erit pax super terram, quam Dominus Deus dabit tunc hominibus pacem cum eo habentibus sub umbra alarum Monarchae illius fortis et successorum.”

    cxivB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 69-70. “Sic in sexto statu consolabitur Deus Ecclesiam catholicam consolatione maxima; quia, etsi in quinto statu nostro videamus ubique esse maximas calamitates, dum omnia devastantur bello, dum supprimuntur Catholici ab haereticis et malis Christianis, dum Ecclesia, ejusque ministri ducuntur sub tributum, evertuntur Principatus; Monarchae occiduntur, et subditi repelluntur, omnesque conspirant in Respublicas erigendas, mirabilis tamen fiet mutatio per manum omnipotentis Dei, quam nemo sibi humanitus imaginari potest. Ille enim Monarcha fortis, qui venturus est a Deo missus, Respublicas funditus destruet, sibi subjugavit omnia, et zelabit veram Christi Ecclesiam, mittentur omnes haereses in infernum, confringetur Imperium Turcarum, et ille regnabit in Oriente et Occidente, venientque omnes gentes, et adorabunt Dominum Deum suum in vera fide Catholica et orthodoxa; florebunt plurimi viri justi et docti super terram, et homines amabunt judicium et justitia, eritque pax super universam terram, quia divina potestas ligabit Satanam per multos annos etc. donec veniat, qui venturus est, filius perditionis, ubi solvetur denuo Satanas etc. […] erit amor, concordia et summa pax, et salutabit fortis Monarcha totum quasi mundum, velut hereditatem suam, et liberabit illum adjuvante eum Domino Deo suo de omnibus inimicis et de ruinis e de omni malo”.

    cxvB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 72. “…celebrabitur maximum totius mundi concilium generale, in quo singulari Dei gratia, et potentia Monarchae illius, et S. Pontificis auctoritate, unitateque Principum piissimorum omnis haeresis, et atheismus proscribetur, et profligabitur de terra, et sensus SS. Scripturae legitimus contra omnes sectas haereticorum declarabitur, et proponetur credendus, cui adquiescetur, aperiente Deo ostium gratiae suae.”

    cxviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 72. “…et ideo ovile erat exiguum, vile, humilitate, et contemptu plenum”.

    cxviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 73. “…nulla dignitate, ac potestate ecclesiastica praeditus, nullis divitiis…”

    cxviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 73. “…circa finem temporum quinti status adhuc durantis exsurgent in modica virtute, quando homines fidem negabunt propter divitias; et ministri Ecclesiae propter voluptates carnis et pulchritudines ac illecebras mulierum, coelibatum deserent, et diabolus ubique erit quasi solutus, et tribulatio maxima saeviet super faciem terrae, ipsi fortissime uniti servabunt principatum suum, et custodient se immaculatos ab hoc saeculo, ideoque erunt viles apud homines, et vilipendentur, et ludibrio habebuntur, quorum patientiam, industriam, constantiam, et perseverantiam benignitas salvatoris nostri Jesu Christi respiciet, et remunerabitur in sexto statu, adjuvando eorum conatus in conversione peccatorum, et haereticorum.”

    cxixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 78-84

    cxxB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 104-105.

    cxxiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 105-107.

    cxxiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 107-109.

    cxxiiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 109-110.

    cxxivB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 110-114.

    cxxvB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 114- 119.

    cxxviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 133-135.

    cxxviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 135-137.

    cxxviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 137- 138.

    cxxixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 138- 140.

    cxxxB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 140-156.

    cxxxiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 156-184.

    cxxxiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 185-199.
    Ultima modifica di emv; 11-06-15 alle 01:35

    "Andate dunque e fate discepoli tutti i popoli…

    IN PALESTINA È GENOCIDIO!
    ROSA E OLINDO, LIBERI SUBITO!


  2. #12
    Moderatore Cattolico
    Data Registrazione
    06 Jun 2009
    Messaggi
    13,067
     Likes dati
    3,168
     Like avuti
    2,622
    Mentioned
    546 Post(s)
    Tagged
    3 Thread(s)

    Predefinito Re: LA TEOLOGIA DELLA RESTAURAZIONE nei Santi, Dottori della Chiesa e nelle Profezie

    cxxxiiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 186: “… istum Angelum, qui hic S. Joanni apparuit, fuisse verum Dei Angelum, et quidem praestantissimae naturae sci. [licet] Custodem et protectorem romani Imperi…”.

    cxxxivB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 186: “…praedictis haereticis, eorumque Haeresiarchae prorsus erit contrarius; colet enim doctrinam sanam, et zelabit maxime unam, et orthodoxam fidem Catholicam, depressis et profligatis haereticis terra marique, mores etiam habebit sanctos, et rectos, et maxime juvabit ad restaurandam fidem, et disciplinam ecclesiasticam, quam haeresiarcha ille impis cum suis spurcis asseclis solverat.”

    cxxxvB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 186: “Erit fortis in bello, et confringet omnia instar Leonis in eo, et victoriis maximus roborabitur imperio suo, et vivet plurimis annis in eo, et humiliabit haereticos, et respublicas, et omnes gentes suo, et Ecclesiae latinae subjugabit imperio; insuper et Imperium Turcicum (ad orcum missa secta Mahometica) confringet usque ad pusillum regnum; quod stabit, sed sine potentia; usque dum veniat filius perditionis…”.

    cxxxviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 187: “…quia nascetur ex gremio Ecclesiae Catholicae a Deo mittetur, atque ex divina providentia praeordinatus est specialiter in consolationem, exaltationem afflictissimae tunc Ecclesiae latinae, ac depressae nimis…

    cxxxviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 187: “…erit valde humilis Monarcha iste, et ambulabit in simplicitate cordis sui ab adolescentia sua […] Propterea illi Monarchae nemo poterit nocere, neque resistere…”.

    cxxxviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 187: “Extirpatis enim haereticis, et gentium et Turcarum superstitionibus, erit unus Pastor, et unum ovile; et omnes principes confoederabuntur cum eo vinculo arctissimo fidei Catholicae et amicitiae, quia unicuique reddet suum, et neminem gravabit contra justitiam…

    cxxxixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 187-188: “Sic totalis erit potentia illius Monarchae; regnum enim ejus erit sustentaculum firmissimum, domus scilicet Ecclesiae Catholicae, et domus suae regiae, quia stabilietur regnum ejus ad posteros (usque dum fiat discessio a fide, et reveletur filius perditionis) et potentia ejus zelo religionis, et charitatis Dei, et proximi rutilabit, et sicut ignis domat omnia, sic ille domabit.

    cxlB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 188.

    cxliB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 188-189: “… quod illius regnum, et propagatio verae fidei non sine clamore, et tempestate sint processura […] principes et magnates illi insurrexerunt, murmurarunt contra; […] Concilia sua deprompserunt ad resistendum, et percutiendum, sed quia hic Monarcha erit in protectione Dei, ut dictum est, haec omnia non erunt efficacia contra eum, ut noceant.

    cxliiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 193: “…erit commotio magna […] non enim procedet hoc opus Dei sine magnis difficultatibus, et resistentia, et sine sanguine martyrum, quia operibus Dei semper mundus, caro, diabolus restiterunt, et resistent […] et hanc tempestatem, primo movebunt potestates saeculares, quae armis resistent magno illi Monarchae, et persequentur eos, qui ambulabunt in conversione populorum ad fidem Catholicam, quam dictus Monarcha terra, marique jubebit praedicare, et amplecti.

    cxliiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 193: “Executio huius libri [della riforma della Chiesa] habebit magnam difficultatem in statu Ecclesiastico, quando penitus abolebuntur Venus, et idola auri et argenti, et vita otiosa.

    cxliv Cfr. P. Corrêa de Oliveira, Rivoluzione e Controrivoluzione, tr. it. di G. Cantoni, Piacenza, Cristianità, 1977.

    cxlv Leone XIII, encl. Immortale Dei, n. 10, in I documenti sociali della Chiesa da Pio IX a Giovanni Paolo II (1864-1982), Milano, Massimo, 1983, p. 40.

    cxlvi Pio XII, Nel contemplare (Discorso agli Uomini dell’Azione Cattolica d’Italia del 12 ottobre 1952, in Discorsi e radiomessaggi, vol. XIV, p. 359.

    cxlviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 216: “hostis implacabilis et haereditarius […] Et quamvis robor illius in consolatione Ecclesiae sit valde deprimendum aliquando, stabit tamen aliquod regnum illius, donec veniat filius perditionis, qui illud resuscitabit, et sanabit plagam illius, et intrabit illud, et subjugabit plurima, et novissime regnabit, et in ipso complebit Lucifer furorem suum.”

    cxlviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 216: “Bellum […] est omnium crudelissimum, saevissimum, et maxime diuturnum, quo Princeps tenebrarum Lucifer, si esset possibile, totaliter everteret Ecclesiam…”

    cxlix Apocalisse di S. Giovanni, in La sacra Bibbia, introduzione e note di G. Ricciotti, Firenze, Salani, 1958, p. 1772.

    clB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 220: “Itaque hoc aenigma mulieris parturientis non ad unum, sed ad plura tempora proponitur, sub quibus Deus semper suscitabit masculos Imperatores, et Reges, et Principes, qui defendent Ecclesiam, et Romanum Imperium, ne omnino devorentur ab hac cruenta bestia.

    cliB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 220: “Similem angustiam Ecclesia, et imperium Romanum ex tempore Mahometis patitur usque huc, subinde majorem, subinde minorem ab imperio Mahometico, sive Turcico, quae bestia fortissima non cessat ex instinctu diabolico persequi reliquias de semine ejus.”

    cliiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 220: “quia habet [il regno della bestia, cioè l’Islam] unum finem exterminandi scilicet Christianitatem et Romanum Imperium.”

    cliiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 219-220.

    cliv Eresia che sostiene esservi in Gesù Cristo un'unica volontà, quella divina.

    clvB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 220.

    clviB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 225: “Postquam Deus vidit, quod res Christianorum atque ipsius imperii Orientis ante faciem bestiae mox exsurrecturae propter peccata et malitiam hominum subsistere non posset, atque ipsa fides Catholica per superbiam et arrogantiam contra sedem Romanam multis paulatim tenebris errorum, haeresum, et schismatum obscuraretur, transtulit suam Ecclesiam, atque paulo post ipsum Romanum Imperium in Germaniam, quae potissima ex parte adhuc in errore gentilitatis jacebat sepulta, et adorabit idola.”

    clviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 231: “Hic per masculum Carolus Magnus intelligitur, quem Ecclesia peperit an. 800 evehendo illum ad Romanum imperium, qui primus Germanorum Imperator fuit, et Ecclesiam latinam et occidentalem mire adjuvavit, et exaltavit, dotavit, defendit, et dilatavit.”

    clviiiE furon date alla Donna le due ali della grande aquila, perché volasse nel deserto al posto suo, dove è nutrita un tempo e due tempi e la metà d’un tempo lungi dalla faccia del serpente.Apocalisse di S. Giovanni, in La sacra Bibbia…, p. 1773.

    clixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 231-232: “Aquila magna Carolus Magnus est, et imperium Romanum, quod in illo translatum est ad Germanos, quales omnes Imperatores erunt, qui regnaturi sunt usque ad novissimum.”

    clxB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 232: “Sic Ecclesia Christi fugiens ab Oriente a facie serpentis, nidum suum in Occidente posuit, et generavit millia millium Deo in vitam aeternam ex proposito voluntatis Patris per Filium suum Jesum ab aeterno. […] sic Ecclesia Christi in Occidente habebit libertatem semper profitendi fidem Catholicam alis Aquilae magnae, hoc est potestate, et protectione Romani imperii, quibus volabit semper, et possidebit nidum suum, ut generationem suam perficiat secundum propositum voluntatis Dei; omnes enim Imperatores erunt Catholici usque ad novissimum.

    clxi Apocalisse di S. Giovanni, in La sacra Bibbia…, p. 1174, cap. XIV, v. 6).

    clxii Apocalisse di S. Giovanni, in La sacra Bibbia…, p. 1174, XIV, 7.

    clxiiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 257: “Porro praedicatio hujus angeli ad duo debet referri tempora; primum erit, quo gentes, et populi, et linguae, et Reges redeunt ad Fidem Catholicam […] et in executione hujus status apostolicus sacerdotum magnam praestabit Ecclesiae operam, sicut et maxime in conversione peccatorum ad Dominum Deum suum per veram poenitentiam, et haec fient, antequam bestia (Turcicum imperium) accipiet plagam, et labetur primo Babylon, quae est regnum gentium…

    clxivB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 256: “Itaque Angelus iste alter, quem Joannes vidit volantem per medium coeli habentem in manu Evangelium aeternum etc. status est sacerdotalis (vel potius S. Michael in persona illius) qui in novissimis temporibus secundum propositum voluntatis Christi Jesu fundatoris sui reflorescet, et accipiet pennas, et pennae jungentur pennis, et coalescent in alas, et exurget, et progredietur, et exaltabitur, et volabit per medium coeli. Per coelum Ecclesia militans hic intelligitur, quam exornabit, et laetificabit conversatione sua sancta, et apostolica, quae per volatum metaphorice significatur, quod autem viderit habere illum Evangelium aeternum in manu sua, haec est interpretatio: Evangelium aeternum, elogia divina sunt, et aeterna, quae Deus per Filium suum revelavit Apostolis suis, et dedit illis in manum suam per quatuor Evangelistas.

    clxvB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 264: De futura extirpatione haeresum.

    clxviE vidi, ed ecco una nuvola bianca, e seduto sulla nuvola [uno] simile a figliolo d’uomo, che aveva sul suo capo una corona d’oro e nella sua mano una falce affilata. E un altro angelo uscì dal tempio gridando a gran voce a colui che sedeva sulla nuvola: ‘Mena la tua falce e mieti, ch’è venuta l’ora di mietere, perché il raccolto della terra è [già] secco’ E colui che sedeva sulla nuvola menò la sua falce sulla terra e fu mietuta la terra.Apocalisse di S. Giovanni, in La sacra Bibbia…, p. 1175, XIV,14-16.

    clxviiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 264: “…futura evulsio, et eradicatio haereticorum et turcicarum gentium, quae fiet sub venturo illo Monarcha magno, et Pontefice Sancto, quia adhuc semel consolabitur Deus Ecclesiam suam, antequam veniat tempus tenebrarum et caligine plenum, quod erit novissima tribulattio Antichristi.

    clxviiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., pp. 264-265: “Quem vidit sedere super nubem candidam Monarcha fortis est, quia regnum ejus, quod per sedere significatur, erit Sanctum, et stabilitum in protectione Dei Altissimi.



    clxixB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265: “Vocatur similis filio hominis, ob similitudinem virtutum magnarum, et arduarum, in quibus imitabitur salvatorem suum Jesum Christum; erit enim humilis, mansuetus, verax, amator justitiae, fortis in proelio, sapiens, et zelator divinae gloriae; implebitur aliquo modo in eo illud Isaiae de Christo vaticinium Cap. XI, Requiescet super eum spiritus sapientiae, et intellectus, spiritus consilii, et fortitudinis, spiritus scientiae et pietatis, et implebit eum Spiritus timoris Domini.”

    clxxB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265: “…quia Rex erit magnus, et dives, et potens, et erit Dominus Dominantium, et Reges gentium vincet, et plenus erit charitate Dei.

    clxxiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265: “Falx, quam dicitur habere in manu sua, exercitus est magnus, et fortis nimis, quo transfodiet regna gentium, et respublicas, et civitates munitas; dicitur ideo acuta, quia nullum proelium erit sine internecione hostis, sive victoria.”

    clxxiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265.

    clxxiiiB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265: “…magnus ille Pontifex est, quem suscitabit Deus in diebus illis, et ipse ex instinctu Dei exhortabitur, et inducet Monarcham illum ad bellum hoc sacrum expediendum.

    clxxivB. Holzhauser, Interpretatio in Apocalypsin..., p. 265-266: “Vox haec, vox est exhortantis vehementer ad bellum, sive ad eruenda Zizania haereticorum et Turcarum […] impleta est mensura peccatorum et abominationum, ob quae venit, et est nunc tempus, ut abscindantur, et evellantur de terra. Et haec ex divina revelatione habebit Pontifex, quibus excitabit corda Principum, et confirmabit inire ad suscipiendum bellum illud, et Deus suscitabit corda militum, ut uno spiritu Monarchae illi forti adhaereant.”

    clxxv S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Preghiera infuocata, in Preghiere Canti Esercizi spirituali di S. Ignazio di Loyola ad uso interno della Fraternità sacerdotale S. Pio X, Clusone, Edizioni Regnum Crucis, 1981, p. 276.

    clxxvi S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera devozione alla S. Vergine, traduzione di G. Ferrari, Roma, Ed. Paoline, 1953, pp. 178-179.

    clxxvii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, p. 42.

    clxxviii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, p. 43.

    clxxix S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, p. 44.

    clxxx S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, p. 44

    clxxxi S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, p. 44.

    clxxxii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, pp. 43-45.

    clxxxiii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, pp. 47-48.

    clxxxiv vv. 14-15.

    clxxxv S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera…, pp. 41-42.

    clxxxvi S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Trattato della vera devozione alla S. Vergine, traduzione di G. Ferrari, Roma, Ed. Paoline, 1953, p. 13.

    clxxxvii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Il segreto di Maria, Roma, Centro Mariano di Viterbo, 1946, p. 58.

    clxxxviii S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Preghiera infuocata…, p. 277.

    clxxxix S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Preghiera infuocata…, p. 278.

    cxc S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Il segreto di Maria…, p. 57.

    cxci S. Luigi Maria Grignion di Monfort, Preghiera infuocata…, p. 280.

    cxcii Ad. Tanquerey, Synopsis Theologiae Dogmaticae, t. II, Parisiis-Tornaci-Romae, Descleèe et Socii, 1947, pp. 797-806.

    cxciii F. M. Di Giovine, La devozione al Sacro Cuore di Gesù, in Atti del XX Convegno tradizionalista di Civitella del Tronto. 1789-1990 La metamorfosi della Rivoluzione, numero speciale di “Controrivoluzione”, n. 7, maggio-giungo 1990, p. 66.

    cxciv F. M. Di Giovine, La devozione al Sacro Cuore…, p. 66.

    cxcv F. M. Di Giovine, La devozione al Sacro Cuore…, p. 67.

    cxcvi Cfr. F. M. Di Giovine, La devozione al Sacro Cuore…, p. 67. D. Araì, Fatima: crocevia del XX secolo (2), in “Chiesa viva”, maggio 1990, a. xix, n. 207, p. 8.

    cxcvii F. M. Di Giovine, La devozione al Sacro Cuore…, p. 66.

    cxcviii Il Segreto di fatima. Tragedia e Speranza, supplemento a “Lepanto”, n. 50-51, maggio-giugno 1986, pp. 14-15.

    cxcix Il Segreto di fatima…, p. 13z

    cc Il Segreto di fatima…, p. 14.

    cci D. Araì, Fatima: crocevia del XX secolo (2)…, p. 7.

    ccii D. Araì, Fatima: crocevia del XX secolo (2)…, p. 7.

    cciii D. Araì, Fatima: crocevia del XX secolo (3) in “Chiesa viva”, n. 208, anno XIX, giugno 1990, p. 17.

    cciv E. Pilla, I sogni di Don Bosco nella cornice della sua vita, Siena, Cantagalli, 1988, p. 283.

    ccv E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, pp. 193-196.

    ccvi E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 196.

    ccvii E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 271.

    ccviii E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 271.

    ccix E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, pp. 271-272.

    ccx E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 272.

    ccxi E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 272.

    ccxii E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 272.

    ccxiii E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 272.

    ccxiv E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 272.

    ccxv E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, pp. 272-273.

    ccxvi E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 273.

    ccxvii E. Pilla, I sogni di Don Bosco…, p. 283.

    ccxviii Le meraviglie della Medaglia miracolosa, in “Lepanto”, n. 44, novembre 1985, p. 4.

    ccxix Le meraviglie della Medaglia…, p. 4.

    ccxx Le meraviglie della Medaglia…, pp. 4-5.

    ccxxi Le meraviglie della Medaglia…, p. 6.

    ccxxii Récit de l’apparition de Notre-Dame de la Salette par l’Abbé Giray, missionaire de La Salette, in “La Contre-Réforme catholique au Xxe siècle”, n. 324, luglio-agosto 1996, pp.4-5.

    ccxxiii I due segreti, messi per iscritto, furono consegnati a Pio IX il 18 luglio 1851. Il Papa rimase assai scosso dal loro contenuto. Da allora gli originali sono custoditi negli Archivi Vaticani. il segreto affidato a massimino, pare si riferisca alla restaurazione monarchica in Francia; quello comunicato a Melania, invece, al di là delle versioni più o meno manipolate che ne sono state pubblicate, riguarderebbe la crisi della Chiesa. Cfr. Le secret de La salette à Fatima, du 19 septembre 1846 au 13 octobre 1996, in CRC, n. 324, luglio-agosto 1996, pp. 11-29.

    ccxxiv Récit de l’apparition…, pp. 4-5.

    ccxxvSac. Ippolito Porra, Enciclopedia Mariana. La Madonna nella Rivelazione, nella Tradizione, nella vita, nella dottrina, nel culto, nelle devozioni, nei santuari, nelle Litanie, nell’arte, nella leggenda, negli esempi, ecc., Vol. II, Vicenza, Favero, 1936, pp. 907-909.

    ccxxvi A.A. Borelli Machado, Fatima: Messaggio di Tragedia o di Speranza?, Roma, Luci sull’Est, 1991, p. 28.

    ccxxvii A.A. Borelli Machado, Fatima: Messaggio…, p. 31.

    ccxxviii A.A. Borelli Machado, Fatima: Messaggio…, pp. 33-35.

    ccxxix Il Segreto di fatima…, p. 9.

    ccxxx Il Segreto di fatima…, p. 11.

    ccxxxi Il Segreto di fatima…, p. 12.

    ccxxxii Il Segreto di fatima…, p. 12.

    ccxxxiii Il Segreto di fatima…, p. 13.

    ccxxxiv Ossia le prime due parti del segreto sopra riportate.

    ccxxxv Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima, Città del vaticano, Libreria Editrice vaticana, 2000.

    ccxxxvi Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 5.

    ccxxxvii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 6.

    ccxxxviii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 8.

    ccxxxix Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, pp. 8-9.

    ccxl Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 9.

    ccxli Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 27.

    ccxlii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 28.

    ccxliii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 29.

    ccxliv Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 29.

    ccxlv Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 30.

    ccxlvi Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 32.

    ccxlvii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 36.

    ccxlviii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 37.

    ccxlix Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 37.

    ccl Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 37.

    ccli Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 38.

    cclii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 38.

    ccliii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 42.

    ccliv Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 40.

    cclv Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 40.

    cclvi Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 40.

    cclvii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 40.

    cclviii Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 41.

    cclix Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 41.

    cclx Congregazione per la dottrina della fede, Il messaggio di Fatima…, p. 43.
    Ultima modifica di emv; 11-06-15 alle 01:36

    "Andate dunque e fate discepoli tutti i popoli…

    IN PALESTINA È GENOCIDIO!
    ROSA E OLINDO, LIBERI SUBITO!


  3. #13
    Ghibellino
    Data Registrazione
    22 May 2009
    Messaggi
    48,885
     Likes dati
    2,423
     Like avuti
    14,806
    Mentioned
    95 Post(s)
    Tagged
    5 Thread(s)

    Predefinito Re: LA TEOLOGIA DELLA RESTAURAZIONE nei Santi, Dottori della Chiesa e nelle Profezie

    Veramente interessante, me lo sono letto in un "fiato", interessante e profetico oserei dire, interessante, profetico e anche ricco di speranza, il Signore Gesù Cristo è con noi per sempre e per mezzo della Sua SS Madre ci ricorda che alla fine dei tempi Lui trionferà. Viviamo in tempi cupissimi ma alla fine del tunnel, questa volta veramente, ci sarà la Luce.
    Ultima modifica di Gianky; 14-06-15 alle 09:24
    Se guardi troppo a lungo nell'abisso, poi l'abisso vorrà guardare dentro di te. (F. Nietzsche)

 

 
Pagina 2 di 2 PrimaPrima 12

Discussioni Simili

  1. I santi della chiesa postconciliare
    Di il diavoletto di Choruǧ nel forum Destra Radicale
    Risposte: 4
    Ultimo Messaggio: 28-12-13, 07:31
  2. dei santi della chiesa...
    Di Giordi nel forum Laici e Laicità
    Risposte: 6
    Ultimo Messaggio: 17-05-11, 12:23
  3. I Santi della Chiesa Ortodossa, conosciamoci meglio!
    Di Caterina63 nel forum Cattolici
    Risposte: 29
    Ultimo Messaggio: 10-11-08, 20:34
  4. Santi della Chiesa Ortodossa Italiana Tradizionale
    Di arduinus nel forum Chiesa Ortodossa Tradizionale
    Risposte: 4
    Ultimo Messaggio: 11-08-07, 12:13
  5. Teologia della Restaurazione
    Di Affus nel forum Cattolici
    Risposte: 0
    Ultimo Messaggio: 24-09-03, 23:52

Permessi di Scrittura

  • Tu non puoi inviare nuove discussioni
  • Tu non puoi inviare risposte
  • Tu non puoi inviare allegati
  • Tu non puoi modificare i tuoi messaggi
  •  
[Rilevato AdBlock]

Per accedere ai contenuti di questo Forum con AdBlock attivato
devi registrarti gratuitamente ed eseguire il login al Forum.

Per registrarti, disattiva temporaneamente l'AdBlock e dopo aver
fatto il login potrai riattivarlo senza problemi.

Se non ti interessa registrarti, puoi sempre accedere ai contenuti disattivando AdBlock per questo sito